Auteursarchief: Inge Versteeg

ARFID

Met de komst van de nieuwe DSM 5 is er ook een officiële diagnose gekomen voor wat wij al vaak in de praktijk tegenkwamen. Deze nieuwe diagnose heet Avoidant/restrictive food intake disorder (ARFID), het is geen specifieke eetstoornis zoals anorexia of boulimia, waarbij de  angst om aan te komen centraal staat. ARFID is een voedingsstoornis waarbij er geen verstoord lichaamsbeeld is. Voorheen werd dit vaak gediagnosticeerd als een specifieke fobie.

Voor uitgebreidere informatie verwijs ik naar het artikel van mijn collega Wijbrand Hoek.

Leestip

 

Leestip voor de echte boekenworm:

“Onderweg”, de autobiografie van Oliver Sacks, bekende neuroloog. Helaas is hij in 2015 overleden. Deze autobiografie neemt je op een mooie manier door zijn leven, waarin hij erg openhartig is. Hierdoor kan je zien dat bekende neurologen, of therapeuten, ook gewoon mensen zijn die hetzelfde meemaken als jij en ik. Maar tegelijk besef je hoe bijzonder hij is en wat een grote bijdrage hij heeft geleverd met zijn werk en inzet.

 

 

Vaak worden eetstoornissen ten onrechte gezien als een “meisjesziekte”, dit is allesbehalve waar! Ook op hogere leeftijden komen eetstoornissen voor, recent onderzoek brengt de cijfers in kaart. Op Nu.nl kan je het nieuwsbericht hierover lezen.

Behandelindex

 

Fysiotherapeuten in de knel!

Afgelopen week een goede reportage over de macht van zorgverzekeraars, hoe zij bijvoorbeeld bepalen of je überhaupt nog wordt aangenomen als cliënt bij een fysiotherapeut, of niet. De zorgverzekeraars houden de hulpverleners in hun macht m.b.v. de behandelindex.

Deze reportage betreft fysiotherapeuten, logopedisten en de bewegingstherapeut, het geeft een goede kijk “in de keuken”. Zaken waar wij ons als consument totaal niet van bewust zijn, maar wat ons uiteindelijk wel treft! Uiteindelijk gaat het over iedere zorg in de (G)GZ waar een ieder gebruik van wil kunnen maken.

Wanneer je een restitutiepolis afsluit bij je zorgverzekeraar, i.p.v. een naturapolis, mag je zelf kiezen naar welke zorgaanbieder je gaat. Die zorgaanbieder kan ervoor kiezen niet onder een contract te werken met de zorgverzekeraar, en zich zodoende alleen maar richten op goede zog voor jou.

PS: voor de geïnteresseerde kijker kom je via de link op de site van zorg.nu, daar kan je ook een reportage vinden over het

 

 

Huisartsen met de handen in het haar.

 

Huisartsen lopen steeds vaker tegen de lange wachttijden in de specialistische GGZ aan. Meer en meer cliënten kiezen voor een vrijgevestigde praktijk waar zij direct geholpen kunnen worden. Natuurlijk is dat belangrijk!  De stap om uiteindelijk hulp te gaan zoeken is een grote stap, daar gaat al tijd over heen. Dan wil je niet nog eens weken wachten voordat je een intakegesprek krijgt, om vervolgens op een wachtlijst voor behandeling te komen.

Bariatrische chirurgie

Het is momenteel volop in het nieuws: bariatrische chirurgie.

Bariatrische  chirurgie omvat alle operaties die gewichtsverlies tot doel hebben, zoals de maagband, gastric bypass of gastric sleeve. Om in aanmerking te komen voor zo een operatie is er een aantal voorwaarden waar aan moet worden voldaan. Zo moet er sprake zijn van morbide obesitas (BMI>40) of ernstige gezondheidsrisico’s. Voor meer informatie verwijs ik u naar de website van de Nederlandse Obesitas Kliniek.

Echter wanneer er sprake is van een eetstoornis, is het niet verstandig om deze operatie te ondergaan. Recent is hierover weer een artikel verschenen in het international journal of eating disorders, daarbij wordt het zogenoemde ‘loss of control’ (controleverlies) ook meegenomen in het onderzoek. Wanneer er sprake is van emotie eten, of wanneer iemand last heeft van eetbuien, heeft het eten een specifieke functie. De psychologische behandeling van een eetstoornis of van eetproblemen is erop gericht om die functie te begrijpen. Daarna is het vaak een doel in therapie, om op een andere manier te leren omgaan met emoties en spanningen, in plaats van het eten. Wanneer het eten wordt weggenomen (door een operatie) alvorens men heeft geleerd om op een andere manier met emoties om te gaan, worden de problemen alleen maar groter. De spanningen lopen hoog op en er is geen alternatieve manier geleerd om daarmee om te gaan, en om de spanningen en emoties beter te begrijpen. Een resultaat kan zijn dat mensen manieren bedenken om toch meer te gaan eten, bijv. in meer vloeibare vormen.